۱۳۸۴ آذر ۱۴, دوشنبه

ز دلبـــری نـــتوان لاف زد به آسانـــی

ز دلبـــری نـــتوان لاف زد به آسانـــی

هزار نكته درین كار هست تا دانی

بجز شكر دهنی مایه هاست خوبی را

بخاتمی نتوان زد در سلیمانی

چه گردها كه بر انگیختی ز هستی من

مباد خسته سمندت كه تیز میرانی

به همنشینـــی رندان ســـری فرود آور

كه گنج هاست درین بی سریّ و سامانی

بیار باده رنگین كه یـــك حـكایت فـــاش

بـــگویم و بـــكنم رخنه در مسلمانـــی

بخاك پای صبوحی كشان كه تا من مست

بـــكوی مـــیكده استاده ام بدربانـــی

به هیچ زاهد ظـــاهر پـــرست ننشستم

كه زیر خرقه نه ز نار داشت پنهانـــی

بیاد طـــره دلبند خـــویش خـــیری كـــن

كه تا خداش نگهدارد از پریشانـــی

مگیر چشم عـــنایت زحـــال حـــافظ بـــاز

و گر نه حـــال بگویم بـــآصف ثانـــی

مكن كه می نخوری بر جمال گل یك ماه

كـــه باز ماه دگر میخوری پشیمانـــی

بشكر تهمت تكفیر كز میـــان برخاســـت

بكوش كز گل و مل داد عیش بستانی

هیچ نظری موجود نیست: